Stretch denim is eigenlijk gewone katoen gemengd met een synthetisch materiaal dat elastane heet. De meeste fabrikanten gebruiken ongeveer 98% katoen en 2% elastane om het juiste evenwicht te krijgen tussen comfortabele bewegingsvrijheid en duurzaamheid in de tijd. De manier waarop dit werkt, is behoorlijk slim. Ze maken zogenaamde core-spun garens, waarbij de katoen de elastanevervezel van binnenuit omsluit. Hierdoor wordt voorkomen dat de stof volledig uitrekt, maar kan de drager zich toch vrij bewegen en omdraaien zonder beperking. Bij premium stretch jeans gebruiken merken vaak langstapelige katoensoorten zoals Supima. Deze speciale vezels maken de jeans veel sterker tegen scheuren, ongeveer 15 tot wel 20 procent sterker dan gewoon katoen, volgens recente studies op het gebied van textielwetenschap.
De speciale polyurethaansamenstelling van elastane zorgt ervoor dat stretchjeans ongeveer 90 tot 95 procent van hun oorspronkelijke vorm behouden nadat ze zijn uitgerekt, waardoor die vervelende zakvormen rond de knieën en dijen worden voorkomen. Studies tonen aan dat denim met tussen 1,5 en 3 procent elastane zich zeer goed gedraagt in de tijd, goed voor meer dan 500 keer dragen volgens het laatste onderzoek van Textile Engineering uit 2024, terwijl het toch een prettig flexibel gevoel behoudt. Aan de andere kant gebeurt er echter iets vreemds met de stof zelf wanneer er te veel elastane wordt toegevoegd, boven de 5 procent. Het materiaal wordt dan minder dicht en vermindert daardoor de sterkte tegen scheuren, met name merkbaar op plaatsen waar de jeans extra belast worden zoals zakken en naden, soms zelfs een sterktevermindering van bijna 30 procent in deze kritieke zones.
Fabrikanten verhogen de levensduur van stretchdenim door strategische vezelcombinaties:
Een analyse uit 2024 van 12.000 consumentenrecensies constateerde dat jeans met een mengsel van 97% katoen/3% EA 18 maanden langer meegingen dan die met 95% katoen/5% EA, waarmee het belang van het balanceren van rekbaarheid en veerkracht benadrukt werd. Experts adviseren elastane te beperken tot 2% in ontwerpen met hoge beweeglijkheid voor het beste resultaat.
De treksterkte van denim vertelt ons eigenlijk hoe bestand het is tegen scheuren wanneer het uit elkaar wordt getrokken. Kwalitatief hoogwaardige stretch-denim haalt meestal meer dan 150 Newton, dankzij het strak geweven van katoendraden rond polyester kernen. Deze speciale gecoat garen werken anders dan reguliere mengsels, omdat het elastische materiaal wordt omgeven door sterkere vezels. Volgens recente bevindingen uit het Textile Yarn Report 2023 verhoogt deze constructiemethode de duurzaamheid met 25 tot 40 procent. Dat maakt een groot verschil uit voor jeans die stand moeten houden bij dagelijks gebruik, vooral in gebieden die vatbaar zijn voor belasting zoals naden en hoeken van zakken, waar reguliere denim veel eerder tekenen van zwakte zou kunnen vertonen.
Hoe rekbaar denim in de praktijk blijft, hangt echt af van hoe goed het bestand is tegen wrijving. Tests met de standaard Martindale-methode onthullen iets interessants over kwalitatief goede denimstof. De goede stof houdt ongeveer 30.000 wrijvingen stand voordat er slijtage begint te tonen, wat eigenlijk dubbel zo veel is als wat de meeste lichte tricotstoffen halen. De strakke twillweefsel in combinatie met enkele synthetische vezels helpt om die vervelende kleine bobbels op het oppervlak te voorkomen, terwijl er nog steeds voldoende rek overblijft voor beweging. Een recente analyse van denimprestaties uit 2024 toonde aan dat stoffen in het bereik van 8 tot 10 ounce per vierkante yard precies het juiste evenwicht bieden tussen sterk genoeg zijn om niet gemakkelijk te scheuren en comfortabel genoeg voor dagelijks gebruik.
Het juiste gehalte elastane in stof is vrij belangrijk voor kleding die met het lichaam moet bewegen maar toch moet blijven houden. De meeste experts zijn het erover eens dat ongeveer 2 tot 3 procent goed werkt. Echter, wanneer fabrikanten te veel spandex gebruiken (5 procent of hoger), verliezen die stoffen ongeveer een derde van hun veerkracht na tussen de 50 en 75 wassen. Dat betekent dat ze hun vorm niet meer goed zullen behouden. Normale stijve denim heeft simpelweg niet genoeg rek in alle richtingen voor wat mensen tegenwoordig nodig hebben. Gelukkig is er nieuwe garentechnologie ontwikkeld die dit probleem oplost. Door elastane direct in de katoen- en polyestermix te weven, kunnen stoffenfabrikanten jeans maken die comfortabel blijven bij talloze draagmomenten en tegelijkertijd beter blijven houden in de tijd.
De innovatie van core-spun garens heeft echt verschil gemaakt in de productie van stretch-denim. Deze garens omhullen elastische vezels binnen beschermende lagen van katoen of polyester. Wat dit betekent is minder direct contact tussen de stof en de elastische componenten wanneer iemand ze draagt. Volgens onderzoek dat vorig jaar werd gepubliceerd in het Fabric Engineering Journal, zorgt deze constructie ervoor dat het materiaal bestandder is tegen slijtage, waarbij tests ongeveer 18% betere prestaties tegen abrasie lieten zien. Kleding die op deze manier wordt gemaakt, blijkt ook langer mee te gaan, vaak blijft het 12 tot 18 maanden langer in goede conditie in vergelijking met reguliere stretch-denim. Nog een voordeel is dat deze garens een gelijke spanning behouden in het weefpatroon van de stof. Dit helpt bij het voorkomen van die vervelende slappe plekken die zich meestal ontwikkelen rond de knieën en dijen na herhaald dragen, iets wat veel mensen frustrerend vinden aan standaard stretch-jeans.
De meeste fabrikanten vertrouwen op richtlijnen van ASTM International bij het controleren van belangrijke duurzaamheidsfactoren voor stoffen. Er is de test voor breuksterkte, bekend als ASTM D5034-21 voor wie geïnteresseerd is in de details. Deze test laat zien hoeveel kracht nodig is voordat het materiaal gewoon scheurt. Vervolgens hebben we de scheurweerstandtest volgens ASTM D1424-21, die onderzoekt hoe snel een klein scheurtje zich over het stofoppervlak verspreidt. Rekbaar denim is over het algemeen zwakker dan regulier denim vanwege het elastane dat eraan is toegevoegd. Volgens recente studies van textielingenieurs uit 2023 tonen rekvariëteiten meestal 15 tot zelfs 20 procent minder treksterkte. Dat is logisch, aangezien het toevoegen van rekbaarheid de structuur iets minder stevig maakt.
De Wyzenbeek-test, die de ASTM D4157-standaard volgt, houdt in wezen het afwrijven van denimstof tegen katoenen zeildoekmaterialen in tot de garens daadwerkelijk breken. De meeste hoogwaardige stoffen kunnen tussen 25 duizend en 40 duizend van deze dubbele wrijfcycli verdragen voordat er slijtage zichtbaar wordt. Voor rekbaardere materialen is er echter een andere methode, namelijk de Martindale-test. Deze gebruikt speciale wol abrasievlakken die in die karakteristieke achtbanen worden bewogen, om een beter beeld te krijgen van de mate van pillenvorming over tijd. Uit recent onderzoek dat vorig jaar werd gepubliceerd in het Textile Research Journal, kwamen enkele interessante resultaten naar voren met betrekking tot katoen-polyester-elastane mengsels. Wanneer fabrikanten kerngesponnen garen-technologie gebruiken bij deze drie-componentenstoffen, behouden deze ongeveer 92 procent van hun oorspronkelijke slijtvastheid, zelfs na vijftig volledige wascycli. Dat is vrij indrukwekkend als je rekening houdt met de gebruikelijke huishoudelijke wasgewoontes.
Wanneer we het over treksterkte in denim hebben, meten we eigenlijk hoe goed de stof bestand is tegen trekkrachten langs die opeenvolgende draadjes. Stijve selvedge denim kan ongeveer 140 tot wel 180 pond per vierkante inch aan, terwijl kwalitatief goede stretchdenim ergens tussen 80 en 100 psi ligt. Stretchere varianten zijn mogelijk niet zo sterk vanaf het begin, maar wat betreft het herstellen na uitrekken of trekken, presteren ze beter. Tests tonen aan dat deze stretchdenims ongeveer 98% van hun oorspronkelijke vorm herwinnen na vervorming, vergeleken met reguliere niet-stretch denim die slechts ongeveer 89% herwint. Deze bevindingen komen uit Denim Performance Reports die vorig jaar zijn gepubliceerd.
Vaker wassen versnelt degradatie van elastane en verzwakt katoenmengsels. Een studie over waswetenschap uit 2023 stelde vast dat het wassen van jeans na elke twee keer dragen leidt tot een 12% verlies van elasticiteit binnen zes maanden, vergeleken met een minimaal verlies wanneer ze na elke tien keer dragen worden gewassen. Drogen op hoge temperatuur verergert de schade en veroorzaakt tot wel 8% krimp door samentrekking van de vezels.
Deskundigen adviseren stretchjeans alleen te wassen wanneer ze zichtbaar vuil zijn, en om koud water en milde wasmiddelen te gebruiken. Voor een optimale verzorging is het verstandig om de jeans binnenstebuiten te keren voor het wassen, om oppervlakte-slijtage te verminderen en de stofstructuur te behouden.
Wanneer jeans de wasbeurt doorlopen in de wasmachine, worden ze blootgesteld aan mechanische belasting door al het ronddraaien, wat op den duur de kerngevlochten garens begint af te slijten. Gemengde denim verliest ongeveer 18 procent van zijn treksterkte na ongeveer 20 wasbeurten, omdat de elastomer vezels niet zo goed standhouden. Als mensen willen dat hun jeans langer meegaan, maakt het veel verschil om ze te luchtdrogen in plaats van in de droogtrommel te gooien. Ook het vermijden van bleekmiddelen en andere agressieve chemicaliën helpt om de vezels intact te houden. Tests naar de duurzaamheid tonen ook iets interessants. Stretch-jeans die aan de lijn gedroogd zijn behouden na een jaar ongeveer 23% meer rekcapaciteit in vergelijking met die welke in de machine gedroogd zijn. Hun rek- en herstelverhouding blijft vrijwel gelijk aan de oorspronkelijke waarde, met een afwijking van maximaal 5%.
Stretch denim vertoont 18–22% minder scheurweerstand dan stijf denim (ASTM D2261). Traditioneel 100% katoenen denim houdt meer dan 25.000 Martindale wrijvingen stand, terwijl mengsels met 3% spandex gemiddeld 18.000–20.000 cycli halen voordat slijtage zichtbaar wordt. Core-spun garen-technologie verbetert de prestaties van stretch denim echter met 30%, waarbij een beschermende katoenen laag rond de elastische vezels ontstaat en het duurzaamheidsverschil verkleint.
Stretchjeans met ongeveer 1 tot 2 procent elastane behouden ongeveer 85% van wat reguliere denim bekend staat voor duurzaamheid, maar ze bieden toch veel betere flexibiliteit. Wanneer het spandexgehalte boven de 3% komt, beginnen de jeans sneller te verslijten op plaatsen waar veel belast wordt, zoals rond de knieën en die vervelende naden van de zakken. Kortom, we staan voor een ongemakkelijke keuze tussen hoe lang de jeans meegaan versus hoe comfortabel ze zich gedragen tijdens het dagelijks dragen. De meeste mensen lijken deze afweging echter acceptabel te vinden, omdat niemand zichzelf wil voelen opgesloten in stijve broeken gedurende de hele dag.
Een enquête uit 2023 onder 1.200 gebruikers toonde aan dat stretchjeans 34% sneller vervangen worden dan stijve modellen, waarbij 72% van de respondenten binnen 12 maanden zichtbare versleten plekken rapporteerde. Ondanks dit feit gaf 68% van de ondervraagden de voorkeur aan comfort boven maximale duurzaamheid, wat de sterke marktvraag weerspiegelt naar flexibele, draagbare denim voor in de dagelijkse garderobe.
Het optimale rekpercentage voor jeans is ongeveer 2 tot 3 procent elastane, wat een goede balans biedt tussen comfort, flexibiliteit en duurzaamheid.
Ja, het vaak wassen van stretchdenim kan leiden tot snellere degradatie van elastanevezels en de stof minder sterk maken.
Stretchjeans kunnen snel hun vorm verliezen als ze meer dan 5% elastane bevatten, omdat te veel elastane de stofintegriteit verzwakt.
Auteursrecht © 2025 Foshan GKL Textile Co.,Ltd. — Privacybeleid
EN
